บทที่ 41 ถูกเผาไหม้

“วันนั้นที่ศาลนอกเมืองในห้องสำนึกตน ท่านได้บอกสิ่งสำคัญของจวนจิ่ง โดยเฉพาะเรื่องไท่ฮูหยินแก่คนผู้นั้น จึงเป็นเหตุผลที่ว่าเมื่อหน้าที่ของท่านจบลง ก็ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ต่อไป!”

“ทั้งหมดเป็นเจ้าที่หักหลังข้า!”

“ต้องโทษนายหญิงเชาที่มักช้ากว่าผู้อื่นอยู่หนึ่งก้าวเสมอ และยังปล่อยให้เนี่ยหยวนซูออกจากจวนจิ...